Nostalgia w Praterze
Pierwsze wzmianki o "Pratter" pochodzą z 1403 r. W roku 1766 cesarz Józef II przekazuje ten teren wiedeńczykom jako teren rekreacyjny. Gospodarze i producenci kawy szybko rozkładają kramy. Zjeżdżają się huśtawki, karuzele i kręgielnie. Szybki rozwój Prateru następuje dzięki zorganizowanej w 1873 r. światowej wystawie, która odbyła się na terenie dzisiejszych targów.
Tam, gdzie występował król walca
W roku 1895 wybudowano park rozrywki „Wenecja w Wiedniu” z krętymi kanałami, a następnie w 1897 r. w jego centrum postawiono Diabelski Młyn, który jest do dziś jednym z symboli miasta. Prater staje się miejscem, w którym rozrywka jest obowiązkowa dla wszystkich: Właściciele karuzel i gabinetów osobliwości prześcigają się w pomysłowości, by przyciągnąć jak najwięcej klientów. Kataryniarze i zespoły kobiece wygrywają tu swoje melodie tak samo, jak król walca Johann Strauss czy kompozytorzy operowi Joseph Lanner i Carl Michael Ziehrer.
Historyczne objazdowe parki rozrywki
Wraz z rozwojem mechanizacji na przełomie XX wieku w Praterze pojawiały się coraz bardziej nowoczesne objazdowe parki rozrywki. Niektóre z nich zachowały się do dziś, jak na przykład kolejka z widokiem na Wiedeń w ukrytym zakątku za restauracją Schweizerhaus. Karuzele łańcuchowe, historyczne kolejki w grotach i przestarzałe tunele strachu zapewniają wyjątkowy styl nostalgii. W Muzeum w Praterze można kontynuować podróż w czasie na Diabelskim Młynie.